اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ

سلام بر تو اى ابا عبداللّه سلام بر تو اى فرزند

رَسُولِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَةَ اللَّهِ وَابْنَ خِیَرَتِهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا

رسول خدا سلام بر تو اى برگزیده خدا و فرزند برگزیده اش سلام بر تو اى

بْنَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ وَابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیّینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یَا بْنَ فاطِمَةَ

فرزند امیر مؤ منان و فرزند آقاى اوصیاء سلام بر تو اى فرزند فاطمه

سَیِّدَةِ نِساَّءِ الْعالَمینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَ اللَّهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ

بانوى زنان جهانیان سلام بر تو اى که خدا خونخواهیش کندو فرزند چنین کسى و اى کشته اى که انتقام

الْمَوْتُورَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَعَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکُمْ

کشته گانت نگرفتى سلام بر تو و بر روانهائى که فرود آمدند به آستانت ، بر شما همگى از جانب

مِنّى جَمیعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ

من سلام خدا باد همیشه تا من برجایم و برجا است شب و روز اى ابا عبداللّه

لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتِ الْمُصیبَةُ بِکَ عَلَیْنا وَعَلى

براستى بزرگ شد سوگوارى تو و گران و عظیم گشت مصیبت تو بر ما و بر

جَمیعِ اَهْلِالاِْسْلامِ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصیبَتُکَ فِى السَّمواتِ عَلى

همه اهل اسلام و گران و عظیم گشت مصیبت تو در آسمانها بر

جَمیعِ اَهْلِ السَّمواتِ فَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ

همه اهل آسمانها پس خدا لعنت کند مردمى را که ریختند شالوده ستم و بیدادگرى

عَلَیْکُمْ اَهْلَ الْبَیْتِ وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً دَفَعَتْکُمْ عَنْ مَقامِکُمْ وَاَزالَتْکُمْ عَنْ

را بر شما خاندان و خدا لعنت کند مردمى را که کنار زدند شما را از مقام مخصوصتان و دور کردند شما را از

مَراتِبِکُمُ الَّتى رَتَّبَکُمُ اللَّهُ فیها وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْکُمْ وَلَعَنَ اللَّهُ

آن مرتبه هائى که خداوند آن رتبه ها را به شما داده بود و خدا لعنت کند مردمى که شما را کشتند و خدا لعنت کند

الْمُمَهِّدینَ لَهُمْ بِالتَّمْکینِ مِنْ قِتالِکُمْ بَرِئْتُ اِلَى اللَّهِ وَاِلَیْکُمْ مِنْهُمْ

آنانکه تهیه اسباب کردند براى کشندگان شما تا آنها توانستند با شما بجنگند بیزارى جویم بسوى خدا و بسوى شما

وَمِنْ اَشْیاعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ وَاَوْلِیاَّئِهِم یا اَبا عَبْدِ اللَّهِ اِنّى سِلْمٌ لِمَنْ

از ایشان و از پیروان و دنبال روندگانشان و دوستانشان اى اباعبداللّه من تسلیمم و در صلحم

سالَمَکُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ اِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ وَلَعَنَ اللَّهُ آلَ زِیادٍ

با کسى که با شما در صلح است و در جنگم با هر کس که با شما در جنگ است تا روز قیامت و خدا لعنت کند خاندان زیاد

وَآلَ مَرْوانَ وَلَعَنَ اللَّهُ بَنى اُمَیَّةَ قاطِبَةً وَلَعَنَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجانَةَ وَلَعَنَ

و خاندان مروان را و خدا لعنت کند بنى امیه را همگى و خدا لعنت کند فرزند مرجانه (ابن زیاد) را و

اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَلَعَنَ اللَّهُ شِمْراً وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَاَلْجَمَتْ

خدا لعنت کند عمر بن سعد را و خدا لعنت کند شمر را و خدا لعنت کند مردمى را که اسبها را زین کردند و دهنه زدند

وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِکَ بِاَبى اَنْتَ وَاُمّى لَقَدْ عَظُمَ مُصابى بِکَ فَاَسْئَلُ اللَّهَ

و به راه افتادند براى پیکار با تو پدر و مادرم بفدایت که براستى بزرگ شد مصیبت تو بر من پس مى خواهم از

الَّذى اَکْرَمَ مَقامَکَ وَاَکْرَمَنى بِکَ اَنْ یَرْزُقَنى طَلَبَ ثارِکَ مَعَ اِمامٍ

آن خدائى که گرامى داشت مقام تو را و گرامى داشت مرا بخاطر تو که روزیم گرداند خونخواهى تو را در رکاب آن امام

مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ اَللّهُمَّ اجْعَلْنى

یارى شده از خاندان محمد صلى اللّه علیه و آله خدایا قرار ده مرا

عِنْدَکَ وَجیهاً بِالْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلامُ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ یا اَبا

نزد خودت آبرومند بوسیله حسین علیه السلام در دنیا و آخرت اى ابا

عَبْدِاللَّهِ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلى اللَّهِ وَاِلى رَسُولِهِ وَاِلى امیرِالْمُؤْمِنینَ وَ اِلى فاطِمَةَ

عبداللّه من تقرب جویم به درگاه خدا و پیشگاه رسولش و امیرالمؤ منین و فاطمه

وَاِلَى الْحَسَنِ وَاِلَیْکَ بِمُوالاتِکَ وَبِالْبَراَّئَةِ [مِمَّنْ قاتَلَکَ وَ

و حسن و شما بوسیله دوستى تو و بوسیله بیزارى از کسى که با تو مقاتله کرد و

نَصَبَ لَکَ الْحَرْبَ وَ بِالْبَرائَةِ مِمَّنْ اَسَّسَ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ

جنگ با تو را برپا کرد و به بیزارى جستن از کسى که شالوده ستم و ظلم

عَلَیْکُمْ وَاَبْرَءُ اِلَى اللّهِ وَ اِلى رَسُولِهِ] مِمَّنْ اَسَسَّ اَساسَ ذلِکَ وَبَنى

بر شما را ریخت و بیزارى جویم بسوى خدا و بسوى رسولش از کسى که پى ریزى کرد شالوده این کار را و پایه گذارى کرد

عَلَیْهِ بُنْیانَهُ وَجَرى فى ظُلْمِهِ وَجَوْرِهِ عَلَیْکُمْ وَعلى اَشْیاعِکُمْ بَرِئْتُ

بر آن بنیانش را و دنبال کرد ستم و ظلمش را بر شما و بر پیروان شما بیزارى جویم

اِلَى اللَّهِ وَاِلَیْکُمْ مِنْهُمْ وَاَتَقَرَّبُ اِلَى اللَّهِ ثُمَّ اِلَیْکُمْ بِمُوالاتِکُمْ وَمُوالاةِ

بدرگاه خدا و به پیشگاه شما از ایشان و تقرب جویم بسوى خدا سپس بشما بوسیله دوستیتان و دوستى

وَلِیِّکُمْ وَبِالْبَر آئَةِ مِنْ اَعْداَّئِکُمْ وَالنّاصِبینَ لَکُمُ الْحَرْبَ وَبِالْبَر آئَةِ

دوستان شماو به بیزارى از دشمنانتان و برپا کنندگان (و آتش افروزان ) جنگ با شما و به بیزارى

مِنْ اَشْیاعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ اِنّى سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ

از یاران و پیروانشان من در صلح و سازشم با کسى که با شما در صلح است و در جنگم با کسى که با شما

حارَبَکُمْ وَوَلِىُّ لِمَنْ والاکُمْ وَعَدُوُّ لِمَنْ عاداکُمْ فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذى

در جنگ است و دوستم با کسى که شما را دوست دارد و دشمنم با کسى که شما را دشمن دارد و درخواست کنم از خدائى که

اَکْرَمَنى بِمَعْرِفَتِکُمْ وَمَعْرِفَةِ اَوْلِیاَّئِکُمْ وَرَزَقَنِى الْبَراَّئَةَ مِنْ اَعْداَّئِکُمْ

مرا گرامى داشت بوسیله معرفت شما و معرفت دوستانتان و روزیم کند بیزارى جستن از دشمنانتان را

اَنْ یَجْعَلَنى مَعَکُمْ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَاَنْ یُثَبِّتَ لى عِنْدَکُمْ قَدَمَ

به اینکه قرار دهد مرا با شما در دنیا و آخرت و پابرجا دارد براى من در پیش شما گام

صِدْقٍ فِى الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَاَسْئَلُهُ اَنْ یُبَلِّغَنِى الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَکُمْ

راست و درستى (و ثبات قدمى ) در دنیا و آخرت و از او خواهم که برساند مرا به مقام پسندیده شما

عِنْدَ اللَّهِ وَ اَنْ یَرْزُقَنى طَلَبَ ثارى مَعَاِمامٍ هُدىً ظاهِرٍ ناطِقٍ [بِالْحَقِّ]

در پیش خدا و روزیم کند خونخواهى شما را با امام راهنماى آشکار گویاى [به حق ]

مِنْکُمْ وَاَسْئَلُ اللَّهَ بِحَقِّکُمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذى لَکُمْ عِنْدَهُ اَنْ یُعْطِیَنى

که از شما (خاندان ) است و از خدا خواهم به حق شما و بدان منزلتى که شما نزد او دارید که عطا کند

بِمُصابى بِکُمْ اَفْضَلَ ما یُعْطى مُصاباً بِمُصیبَتِهِ مُصیبَةً ما اَعْظَمَها

به من بوسیله مصیبتى که از ناحیه شما به من رسیده بهترین پاداشى را که مى دهد به یک مصیبت زده از مصیبتى که دیده براستى چه

وَاَعْظَمَ رَزِیَّتَها فِى الاِْسْلامِ وَفى جَمیعِ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ اَللّهُمَّ

مصیبت بزرگى و چه داغ گرانى بود در اسلام و در تمام آسمانها و زمین خدایا

اجْعَلْنى فى مَقامى هذا مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْکَ صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ

چنانم کن در اینجا که ایستاده ام از کسانى باشم که برسد بدو از ناحیه تو درود و رحمت و آمرزشى

اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیاىَ مَحْیا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَمَماتى مَماتَ

خدایا قرار ده زندگیم را زندگى محمد و آل محمد و مرگم را مرگ

مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ اَللّهُمَّ اِنَّ هذا یَوْمٌ تَبَرَّکَتْ بِهِ بَنُو اُمَیَّةَ وَابْنُ آکِلَةِ

محمد و آل محمد خدایا این روز روزى است که مبارک و میمون دانستند آنرا بنى امیه و پسر آن زن

الاَْکبادِ اللَّعینُ ابْنُ اللَّعینِ عَلى لِسانِکَ وَلِسانِ نَبِیِّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ

جگرخوار (معاویه ) آن ملعون پسر ملعون (که لعن شده ) بر زبان تو و زبان پیامبرت که درود خدا بر او

وَآلِهِ فى کُلِّ مَوْطِنٍ وَمَوْقِفٍ وَقَفَ فیهِ نَبِیُّکَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ

و آلش باد در هر جا و هر مکانى که توقف کرد در آن مکان پیامبرت صلى اللّه علیه و آله

اَللّهُمَّ الْعَنْ اَبا سُفْیانَ وَمُعوِیَةَ وَ یَزیدَ بْنَ مُعاوِیَةَ عَلَیْهِمْ مِنْکَ

خدایا لعنت کن ابوسفیان و معاویه و یزید بن معاویه را که لعنت بر

اللَّعْنَةُ اَبَدَ الاْبِدینَ وَهذا یَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِیادٍ وَآلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ

ایشان باد از جانب تو براى همیشه و این روز روزى است که شادمان شدند به این روز دودمان زیاد و دودمان مروان بخاطر کشتنشان

الْحُسَیْنَ صَلَواتُاللَّهِ عَلَیْهِ اَللّهُمَّ فَضاعِفْ عَلَیْهِمُ اللَّعْنَ مِنْکَ وَالْعَذابَ

حضرت حسین صلوات اللّه علیه را خدایا پس چندین برابر کن بر آنها لعنت خود

[الاَْلیمَ] اَللّهُمَّ اِنّى اَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ فى هذَاالْیَوْمِ وَفى مَوْقِفى هذا

و عذاب دردناک را خدایا من تقرب جویم بسوى تو در این روز و در این جائى که هستم

وَاَیّامِ حَیوتى بِالْبَراَّئَهِ مِنْهُمْ وَاللَّعْنَةِ عَلَیْهِمْ وَبِالْمُوالاتِ لِنَبِیِّکَ وَآلِ

و در تمام دوران زندگیم به بیزارى جستن از اینها و لعنت فرستادن بر ایشان و بوسیله دوست داشتن پیامبرت و خاندان

نَبِیِّکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمُ اَلسَّلامُ # پس مى گوئى صد مرتبه : اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ

پیامبرت که بر او و بر ایشان سلام باد * * * * * * * * * * * خدایا لعنت کن نخستین

ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلى ذلِکَ اَللّهُمَّ

ستمگرى را که بزور گرفت حق محمد و آل محمد را و آخرین کسى که او را در این زور و ستم پیروى کرد خدایا

الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتى جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَشایَعَتْ وَبایَعَتْ وَتابَعَتْ

لعنت کن بر گروهى که پیکار کردند با حسین علیه السلام و همراهى کردند و پیمان بستند و از هم پیروى کردند

عَلى قَتْلِهِ اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً پس مى گوئى صد مرتبه : اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا

براى کشتن آن حضرت خدایا لعنت کن همه آنها را * * * * * * * * * سلام بر تو اى

اَبا عَبْدِ اللَّهِ وَعَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ

ابا عبداللّه و بر روانهائى که فرود آمدند به آستانت ، بر تو از جانب من سلام خدا باد

[اَبَداً] ما بَقیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ وَلا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى

همیشه تا من زنده ام و برپا است شب و روز و قرار ندهد این زیارت را خداوند آخرین بار

لِزِیارَتِکُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَعَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَعَلى

زیارت من از شما سلام بر حسین و بر على بن الحسین و بر

اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ # پس مى گوئى : اَللّهُمَّ خُصَّ

فرزندان حسین و بر اصحاب و یاران حسین * * * * * * خدایا مخصوص گردان

اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّى وَابْدَاءْ بِهِ اَوَّلاً ثُمَّ الثّانِىَ وَالثّالِثَ وَالرّابِعَ

نخستین ستمگر را به لعنت من و آغاز کن بدان لعن اولى را و سپس دومى و سومى و چهارمى را

اَللّهُمَّ الْعَنْ یَزیدَ خامِساً وَالْعَنْ عُبَیْدَ اللَّهِ بْنَ زِیادٍ وَابْنَ مَرْجانَةَ

خدایا لعنت کن یزید را در مرتبه پنجم و لعنت کن عبیداللّه پسر زیاد و پسر مرجانه را

وَعُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَشِمْراً وَآلَ اَبى سُفْیانَ وَآلَ زِیادٍ وَآلَ مَرْوانَ اِلى

و عمر بن سعد و شمر و دودمان ابوسفیان و دودمان زیاد و دودمان مروان را تا

یَوْمِ الْقِیمَةِ پس به سجده مى روى ومى گوئى : اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْدَ

روز قیامت * * * * * * * * * * * * * خدایا مخصوص تو است ستایش

الشّاکِرینَ لَکَ عَلى مُصابِهِمْ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلى عَظیمِ رَزِیَّتى اَللّهُمَّ

سپاسگزاران تو بر مصیبت زدگى آنها، ستایش خداى را بر بزرگى مصیبتم خدایا

ارْزُقْنى شَفاعَةَ الْحُسَیْنِ یَوْمَ الْوُرُودِ وَثَبِّتْ لى قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَکَ

روزیم گردان شفاعت حسین علیه السلام را در روز ورود (به صحراى قیامت ) و ثابت بدار گام راستیم را در نزد خودت

مَعَ الْحُسَیْنِ وَاَصْحابِ الْحُسَیْنِ الَّذینَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَیْنِ

با حسین علیه السلام و یاران حسین آنانکه بى دریغ دادند جان خود را در راه حسین

عَلَیْهِالسَّلامُ

علیه السلام * * * * * *

همزمان با حلول ماه مبارک رمضان، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، اطلاعیه نکات تغذیه‌ای را در این ماه اعلام و هموطنان را به رعایت این نکات دعوت کرد.

                                                

در این اطلاعیه آمده است: در ماه رمضان به جای غذاهای چرب و سرخ شده از غذاهای آب‌پز، بخارپز و کبابی استفاده کنید.

همچنین بر ضرورت استفاده از پنج گروه اصلی غذایی (نان و غلات+ میوه‌ها+ سبزی‌ها+ گوشت و حبوبات و تخم‌مرغ+ شیر و لبنیات) تأکید فراوان شده است.

مصرف شیر گرم و فرنی یا شیر برنج در هنگام افطار مناسب است.

همچنین استفاده از مواد غذایی آبکی مثل سوپ، آش، حلیم بدون روغن و مایعات به هنگام افطار و سحر موجب حفظ تعادل آب و املا‌ح فرد روزه دار می شود .

استفاده از سبزی ها و میوه ها در هنگام افطار و در فاصله زمانی بین افطار تا سحر به دلیل اینکه منبع خوبی از فیبر هستند، برای دستگاه گوارش‌ بسیار مفید است و مانع بروز یبوست می شود.

مصرف مواد غذایی شیرین در وعده سحری توصیه نمی شود، زیرا با تحریک ترشح انسولین موجب ورود قند خون به داخل سلول ها و در نتیجه کاهش قند خون می شود .

همچنین مصرف مواد غذایی حاوی قندهای ساده مثل شیرینی و شکلا‌ت در وعده سحری موجب می شود شخص زودتر گرسنه شود .

برای تامین آب مورد نیاز پس از صرف افطار و تا قبل از خواب به تدریج انواع میوه، چای کمرنگ و سایر مایعات به ویژه آب نوشیده شود.

افطار خود را با کمی آب گرم و یا چای آغاز کرده و پس از آن می توان از خرما یا کشمش استفاده کنند، زیرا این دو سبب کنترل اشتها می شود.

مصرف خرما در ماه مبارک رمضان در تنظیم قند خون بسیار مفید است.

به جای مصرف انواع شیرینی ها مانند زولبیا و بامیه که فقط حاوی انرژی و فاقد مواد مغذی ویتامین ها و املا‌ح هستند، از مواد غذایی طبیعی‌شیرین مثل خرما، کشمش و انواع میوه استفاده شود.

مصرف آب زیاد به هنگام صرف افطار سبب اختلا‌ل در هضم مواد غذایی می‌شود. همچنین مصرف مقدار زیاد آب پس از صرف سحری نیز توصیه نمی شود.

از مصرف غذاهای چرب و سرخ کردنی و غذاهای حاوی مقادیر زیاد قندهای‌ساده مانند قند و شکر پرهیز شود.

از نوشیدن بیش از حد چای در وعده سحری اجتناب شود، زیرا چای باعث افزایش ادرار و از دست رفتن نمک های معدنی بدن می شود.

از مصرف تنقلا‌ت زیاد در فاصله افطار تا سحر پرهیز شود.این مواد موجب می شود به هنگام سحر به دلیل پر بودن معده میل به غذا کاهش پیدا کند.

                                   

روزه‌ از برنامه‌ های‌ مترقی‌ و متعالی‌ دین‌ مبین‌ اسلام‌ و ضامن‌ سعادت‌ دنیا و آخرت، بهداشت‌ جسم، و تزکیهِ نفس‌ و اخلاق‌ است.

روزه‌ در لغت‌ به‌ معنای‌ امساک‌ و ترک‌ مطلق‌ چیزها اعم‌ از خوردنی‌ و آشامیدنی‌ یا هر عمل‌ ناپسند است. این‌ فریضه‌ از نظر جسمی، روحی، معنوی، اخلاقی، اجتماعی، اقتصادی، روانی، بهداشتی‌ و... فضایل‌ فراوان‌ دارد.

روزه‌ و بهداشت‌ فردی‌

روزه‌ از نظر بهداشت‌ جسم‌ و سلامت‌ بدن‌ دارای‌ فواید فراوانی‌ است. این‌ عمل‌ در سلامت‌ معده‌ و پاکسازی‌ آن‌ از انواع‌ غذاها که‌ موجب‌ بیماری‌ هستند اثرات‌ فوق‌العاده‌ دارد.

پیامبر اسلام (ص) فرمود: معده‌ مرکز و خانه‌ هر دردی‌ است‌ و پرهیز از غذاهای‌ نامناسب‌ و زیادخوری، اساس‌ و رأس‌ هر داروی‌ شفابخش‌ است. همچنین‌ ایشان‌ فرموده‌اند:روزه‌ بگیرید تا سالم‌ بمانید.

برای‌ بهداشت‌ و تندرستی، باید غذا کمتر مصرف‌ شود و هنوز اشتها تمام‌ نشده، دست‌ از غذاخوردن‌ کشید. به‌ تجربه‌ ثابت‌ شده‌ است، افرادی‌ که‌ کم‌ می‌ خورند از کسانی‌ که‌ همیشه‌ سیر می‌ خورند سالم‌ ترند.

یکی‌ از دانشمندان‌ روم‌ می ‌گوید: اولین‌ بیماری‌ مربوط‌ به‌ پرخوری‌ بود و نخستین‌ درمان‌ نیز روزه‌ گرفتن‌ است. یک‌ پزشک‌ مصری‌ نیز در 3600 سال‌ قبل‌ به‌ طنز گفته‌ است: انسان‌ پرخور با یک‌ چهارم‌ غذایی‌ که‌ می‌خورد زنده‌ می ‌ماند و با سه‌ چهارم‌ دیگر آن‌ پزشکان‌ امرار معاش‌ می ‌کنند! به‌ بیانی‌ اغلب‌ این‌ پرخورها هستند که‌ با بیماری‌های‌ خود کیسه‌ اطبا را پر می‌ کنند.

دکتر کارل‌ امریکایی‌ می‌ نویسد: هر شخص‌ بیمار باید هر سال‌ مدتی‌ از خوردن‌ غذا بپرهیزد، زیرا مادامی‌ که‌ غذا به‌ بدن‌ می‌ رسد میکروب‌ها در حال‌ رشد هستند، ولی‌ هنگامی‌ که‌ از غذا پرهیز می‌شود، میکروب‌ها رو به‌ ضعف‌ می‌ روند. روزه ‌ای‌ که‌ اسلام‌ واجب‌ کرده‌ بزرگترین‌ ضامن‌ سلامتی‌ بدن‌ است.

روزه‌ درمانی‌ در مورد اکثر بیماری‌های‌ حاد و مزمن‌ تجویز می شود؛ از جمله : فشارخون‌ زیاد  ، تصلب‌ شرایین‌، گرفتگی‌ مجاری‌ خون‌ و لنف‌، اسم‌ ، آنژین‌ قلبی‌، سرطان‌ خون‌، بیماری‌های‌ عصبی‌، چاقی‌، نقرس‌، ورم‌ مفاصل‌، انواع‌ روماتیسم‌، بیماری‌ های کبدی‌، ورم‌ کیسه‌ صفرا، بیماری‌های‌ معده‌ و روده‌، یبوست‌ مزمن‌، ورم‌ لوزهِ مزمن، زکام‌های‌ حلق‌ و بینی‌، ناراحتی‌های‌ کلیه‌ و مثانه‌، بیماری‌های‌ زنان‌، بیماری‌های‌ مزمن‌ پوستی‌، اختلالات‌ عصبی‌ ( افسردگی ، میگرن ، وسواس ).

                                

روزه‌ و نظرات‌ برخی‌ دانشمندان‌

- دکتر ژان‌ فروموزان: ذخایر گلیکوژن‌ کبدی‌ و پروتئین‌ خون‌ و ذخیره‌ چربی‌ که‌ در مرد 30 درصد و در زن‌ 20 درصد است‌ برای‌ یک‌ ماه‌ بدن‌ کافی‌ است؛ بنابراین‌ طبق‌ نتایج‌ موجود پزشکی‌ در یک‌ ماه‌ روزه‌ ، از نظر بهداشتی‌ خللی‌ در بدن‌ انسان‌ به‌ وجود نمی ‌آید.

وی‌ همچنین‌ روش‌ معالجه‌ با روزه‌ را «شست‌ و شوی‌ احشاء» تعبیر می ‌کند و می‌ گوید: در آغاز روزه‌داری‌ زبان‌ باردار است، عرق‌ بدن‌ زیاد است، دهان‌ بو می ‌گیرد، گاه‌ آب‌ از بینی‌ راه‌ می‌ افتد و همه‌ این‌ها علامت‌ شست ‌و شوی‌ کامل‌ بدن‌ است. بعد از سه‌ الی چهار روز بو برطرف‌ می‌ شود، اسیداوریک‌ ادرار کاسته‌ می ‌شود و شخص‌ احساس‌ سبکی‌ و نشاط‌ فوق‌العاده‌ می‌ کند. در این‌ حال‌ اعضا هم‌ استراحتی‌ دارند.

- شهید دکتر سید رضا پاک ‌نژاد: طی‌ یک‌ ماه‌ روزه‌داری‌ آدمی‌ دارای‌ جسمی‌ تازه‌ و آزاد شده‌ از قید و بند سموم‌ خواهد شد.

- دکتر کارل‌ (امریکایی): بر لزوم‌ روزه ‌داری‌ در تمام‌ ادیان‌ تأکید شده‌ است. در روزه‌ ابتدا گرسنگی‌ و گاهی‌ نوعی‌ تحریک‌ عصبی‌ و بعد ضعف‌ احساس‌ می‌ شود. در عین‌ حال‌ تغییرات‌ مهمی‌ صورت‌ می ‌گیرد و بالاخره‌ تمام‌ اعضا مواد خاص‌ خود را برای‌ نگهداری‌ و تعادل‌ محیط‌ داخلی‌ و قلب‌ قربانی‌ می‌ کنند. به‌ این‌ ترتیب‌ روزه‌ تمام‌ بافت‌های‌ بدنی‌ را می ‌شوید و آنها را تازه‌ می ‌کند.

- دکتر گوئل‌ پا (فرانسوی): چهار پنجم‌ بیماری‌ها از تخمیر غذا در روده‌هاست‌ و همه‌ با روزه‌ اصلاح‌ می‌ شوند.

- دکتر تومانیانس: فایده‌ کم‌ خوردن‌ و پرهیز کردن‌ از غذاها در یک‌ مدت‌ کوتاه‌ آن‌ است‌ که‌ چون‌ معده‌ در مدت‌ یازده‌ ماه‌ مرتب‌ پر از غذا بوده، طی‌ یک‌ ماه‌ روزه‌ داری‌ مواد زاید آن‌ دفع‌ می ‌شود. همین‌ طور کبد که‌ برای‌ هضم‌ غذا مجبور است‌ دائماً صفرای‌ خود را مصرف‌ کند، در این‌ مدت‌ سی‌ روز، ترشحات‌ صفراوی‌ را صرف‌ حل‌ کردن‌ باقی مانده‌ غذای‌ جمع ‌آوری‌ شده‌ خواهد کرد. به‌علاوه، دستگاه‌ هاضمه‌ در نتیجه‌ کم‌ خوردن‌ غذا، اندکی‌ فراغت‌ حاصل‌ می ‌کند و رفع‌ خستگی‌ می ‌نماید.

- فیثاغورث‌ طبیب‌ و دانشمند بزرگ‌ یونانی، هنگام‌ مرگ، شاگردانش‌ را به‌ روزه‌ گرفتن‌ توصیه‌ کرد.

- در زمان‌ بقراط‌ ، اطبا بیماران‌ خود را که‌ به‌ بیماری‌ سخت‌ دچار بودند از غذا خوردن‌ منع‌ می‌ کردند.

- آلکسی‌ سوفورین‌ (طبیب‌ روسی) کتابی‌ به‌ نام‌ امساک‌ در غذا به‌ رشته‌ تحریر درآورده‌ که‌ در آن‌ مدت‌ روزهِ طبی چهل‌ روز تمام‌ است؛ روزه‌ای‌ که‌ نه‌ سحری‌ دارد و نه‌ افطاری. تنها چیزی‌ که‌ روزه‌دار مجاز است‌ بخورد فقط‌ آب، آب‌ میوه‌ و چای‌ است. او معتقد است‌ حتی‌ مسلولین‌ که‌ نیاز به‌ تقویت‌ بیشتری‌ دارند اگر این‌ رژیم‌ عجیب‌ را بگیرند به‌ سرعت‌ غیرقابل‌ تصوری‌ بهبود خواهند یافت!

وی‌ همچنین‌ می‌ گوید: انواع‌ بیماری‌ها از غذاهای‌ زاید که‌ از معده‌ می‌ گذرند و در بدن‌ تحلیل‌ نمی ‌شوند سرچشمه‌ می‌ گیرند. این‌ مواد غذایی‌ اضافی‌ عفونت‌هایی‌ تولید می‌ کنند که‌ بهترین‌ شرایط‌ را برای‌ رشد و نمو میکرب‌ها و باکتری‌ها فراهم‌ می‌ سازند و درمان‌ همه‌ آنها از طریق‌ گرسنگی‌ و امساک‌ از غذا صورت‌ می ‌گیرد.

                                     

ریاضت‌ نفس‌

مرتاضان‌ و کسانی‌ که‌ در پی‌ ترقی‌ و تعالی‌ روحی‌ هستند از تغذیه‌ خویش‌ از نظر کیفیت‌ و کمیت‌ می‌ کاهند، تا آنجا که‌ برای‌ مثال‌ در طول‌ روز و شب‌ به‌ یک‌ عدد بادام‌ اکتفا می‌ کنند، یا فقط‌ غذای‌ نباتی‌ مصرف‌ می ‌کنند و از خوردن‌ گوشت‌ حیوانی‌ می ‌پرهیزند، تا بتوانند به‌ هدف‌ عالی‌ خود که‌ همانا ترقی‌ روح‌ و پرورش‌ آن‌ است‌ برسند.

روزه‌ و تقویت‌ حافظه‌

روان شناسان‌ عصر حاضر دستوراتی‌ برای‌ تقویت‌ حافظه‌ می‌ دهند؛ اما کسانی‌ که‌ روزه‌ می‌ گیرند نیازی‌ به‌ تمرینات‌ تقویت‌ حافظه‌ ندارند؛ زیرا یکی‌ از فواید روزه‌ ، تقویت‌ حافظه‌ است.

از قول‌ حضرت‌ امیرالمؤمنین (ع) آمده‌ است‌ سه‌ چیز حافظه‌ را تقویت‌ می ‌کند:

1. مسواک‌کردن‌ دندان‌ها

2. روزه‌ داشتن‌

3. خواندن‌ قرآن.

اثر روزه‌ در ازدیاد حافظه‌ یک‌ تأثیر فیزیولوژیک‌ است‌ که‌ در نتیجهِ رسیدن‌ غذای‌ پاک‌ به‌ سلول‌های‌ مغز بعد از چند ساعت‌ بی‌ غذایی‌ رخ‌ می ‌دهد.

مبارزه‌ با چاقی‌ در اسلام‌

در اسلام‌ یک‌ روش‌ برای‌ پیشگیری‌ از ازدیاد چربی‌ در بدن‌ ، مبارزهِ روزانه‌ است؛ به‌ این‌ ترتیب‌ که‌ وعده‌های‌ غذایی‌ باید مورد توجه‌ قرار گیرد؛ مستحب‌ است‌ نیم ‌سیر از سر سفره‌ برخاستن.

دنیای‌ غرب‌ نیز پس‌ از طی‌ مراحل‌ علمی‌ و تجربی‌ و بررسی‌ بیماری‌ های‌ تصلب‌ شرایین، ازدیاد کلسترول‌ خون‌ و چاقی‌ به‌ این‌ نتیجه‌ رسید که‌ نباید رژیم‌ گرفت‌ بلکه‌ باید همه‌ چیز را خورد ولی‌ به‌ مقدار کم .

روش‌ دیگر در اسلام‌ برای‌ مقابله‌ با چاقی‌ ،مبارزهِ سالانه‌ است؛ که‌ تحت‌ عنوان‌ روزه‌ ماه‌ رمضان‌ بر مسلمانان‌ واجب‌ شمرده‌ می‌شود. به‌ این‌ ترتیب، کسانی‌ که‌ طی‌ سال‌ به‌ هر علت‌ - اعم‌ از طمع، غفلت، پرخوری‌ یا شکم ‌پرستی‌ - ذخایر بدن‌ خود را افزایش‌ می‌ دهند، فرصت‌ بیابند در مدت‌ یک‌ ماه‌ روزه ‌داری‌ به ‌تدریج‌ و بدون‌ هیچ‌ گونه‌ عارضه‌ جانبی‌ بار بدن‌ را سبک‌ کنند و چربی ‌های‌ ذخیره‌ را بسوزانند.

یک‌ تحلیل‌ طبی‌ از روزه‌

پرهیز از خوردن‌ و آشامیدن‌ در ایام‌ روزه‌ یکی‌ از راه‌های‌ مؤثر برای‌ تندرستی‌ است؛ زیرا وقتی‌ انسان‌ مدتی‌ از خوراک‌ عادی‌ روزانه‌ دست‌ کشید و در تغذیه‌ خود تخفیف‌ داد، به ‌طبع‌ اشتها و میل‌ به‌ غذا پیدا می‌ کند. در نتیجه‌ مواد شیمیایی‌ خوراک‌ که‌ مورد احتیاج‌ بدن‌ است‌ در نهایت‌ راحتی‌ جذب‌ می‌ شود.

کودکان‌ و روزه‌

اثبات‌ شده‌ که‌ روزه‌ از نظر بهداشت‌ جسم‌ در تمام‌ سنین‌ با توجه‌ به‌ حالات‌ مختلف‌ و با رعایت‌ بعضی‌ بیماری‌ها و ناتوانی‌ها بسیار مفید و نافع‌ است؛ حتی‌ کودکان‌ از این‌ منافع‌ بی ‌بهره‌ نیستند؛ و با شرایط‌ ویژهِ خود می‌ توانند روزه‌ بگیرند.

استعمال‌ بوی‌ خوش‌ در حال‌ روزه‌

از جمله‌ کارهای‌ مستحب‌ در حال‌ روزه‌ استعمال‌ بوی‌ خوش‌ است. روایت‌ شده‌ است‌ که‌ امام‌ حسین(ع) هرگاه‌ روزه‌ می ‌گرفت‌ خود را معطر می‌ کرد و می‌ فرمود: عطر تحفهِ روزه ‌دار است.

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
به نام خداى بخشاینده مهربان
یا مَنْ اَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ
 اى که براى هر خیرى به او امید دارم و از خشمش
عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ یا مَنْ یُعْطِى الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ یا مَنْ یُعْطى مَنْ سَئَلَهُ یا
در هر شرى ایمنى جویم اى که مى دهد (عطاى ) بسیار در برابر (طاعت ) اندک اى که عطا کنى به هرکه از تو خواهد اى
مَنْ یُعْطى مَنْ لَمْ یَسْئَلْهُ وَمَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَةً اَعْطِنى
که عطا کنى به کسى که از تو نخواهد و نه تو را بشناسد از روى نعمت بخشى و مهرورزى عطا کن به من
بِمَسْئَلَتى اِیّاکَ جَمیعَ خَیْرِ الدُّنْیا وَجَمیعَ خَیْرِ الاْخِرَةِ وَاصْرِفْ عَنّى
به خاطر درخواستى که از تو کردم همه خوبى دنیا و همه خوبى و خیر آخرت را و بگردان از من
بِمَسْئَلَتى اِیّاکَ جَمیعَ شَرِّ الدُّنْیا وَشَرِّ الاْخِرَةِ فَاِنَّهُ غَیْرُ مَنْقُوصٍ ما اَعْطَیْتَ
به خاطر همان درخواستى که از تو کردم همه شر دنیا و شر آخرت را زیرا آنچه تو دهى چیزى کم ندارد (یا کم نیاید) و
وَ زِِدْنى مِنْ فَضْلِکَ یا کَریمُ
بیفزا بر من از فضلت اى بزرگوار 
 یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ یا ذَاالنَّعْماَّءِ
 اى صاحب جلالت و بزرگوارى اى صاحب نعمت
وَالْجُودِ یا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ حَرِّمْ شَیْبَتى عَلَى النّار.ِ
و جود اى صاحب بخشش و عطا، حرام کن محاسنم را بر آتش دوزخ.

دعاى معراج
از رسول اکرم صلى الله علیه و آله منقول است آن شبى که مرا به معراج بردند از تمامى آسمانها گذشتم تا به آسمان هفتم رسیدم و آنچه دیدم بودم و با خداى تعالى بى واسطه سخن گفتم و مراجعت نمودم چون به مقام جبرئیل رسیدم گفتم یا جبرئیل این چه دعائى است که جمله فرشتگان مى خوانند؟ گفت یا محمد صلى الله علیه و آله این همان دعایى است که از جانب حق به شما آوردم و خداى تعالى مى فرماید که هر که از آدم تا خاتم این دعا را بخواند یا با خود دارد عزیز و مکرم گردد و حاجتش برآورده شود حق تعالى هیچ حجاب در میان او و خودش نگذارد و او را از جمیع بلایا محفوظ فرماید و اگر از آدم تا خاتم جمع شوند و جمیع دریاها مرکب گردد و آسمان و زمین کاغذ شود چندان نویسنده که همه فرشتگان مانده شوند و دریا خشک شود و آسمان و زمین تمام شود نمى تواند ثواب این دعا را بنویسند و از هزار یکى نوشته نشود و خواننده و دارنده این دعا را تنگى دست ندهد و تا روز اجل بستگى در کار وى نشود و در روز قیامت حساب را از وى بردارند و بى حساب داخل بهشت شود.

ادامه مطلب...

قالَ الاِْمامُ الْمَهْدِىُّ(علیه السلام):

1- توجّه امام مهدى(علیه السلام) به شیعیان خویش
«إِنّا غَیْرُ مُهْمِلینَ لِمُراعاتِکُمْ، وَ لا ناسینَ لِذِکْرِکُمْ، وَ لَوْ لا ذلِکَ لَنَزَلَ بِکُمُ اللاَّْواهُ، وَ اصْطَلَمَکُمُ الاَْعْداءُ. فَاتَّقُوا اللّهَ جَلَّ جَلالُهُ وَ ظاهِرُونا.»:
ما در رعایت حال شما کوتاهى نمىکنیم و یاد شما را از خاطر نبرده ایم ، که اگر جز این بود گرفتارى ها به شما روى مىآورد و دشمنان، شما را ریشه کن مىکردند. از خدا بترسید و ما را پشتیبانى کنید.
2- عمل صالح و تقرّب به اهل بیت(علیهم السلام)
«فَلْیَعْمَلْ کُلُّ امْرِء مِنْکُمْ بِما یُقَرَّبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنا، وَلْیَتَجَنَّبْ ما یُدْنیهِ مِنْ کَراهِیَّتِنا وَ سَخَطِنا، فَإِنَّ امْرَأً یَبْغَتُهُ فُجْأَةً حینَ لا تَنْفَعُهُ تَوْبَةٌ، وَ لا یُنْجیهِ مِنْ عِقابِنا نَدَمٌ عَلى حَوْبَة.»:
هر یک از شما باید به آنچه که او را به دوستى ما نزدیک مىسازد، عمل کند و از آنچه که خوشایند ما نبوده و خشم ما در آن است، دورى گزیند، زیرا خداوند به طور ناگهانى انسان را مىگیرد، در وقتى که توبه برایش سودى ندارد و پشیمانى او را از کیفر ما به خاطر گناهش نجات نمىدهد.
3- تسلیم در مقابل دستورهاى اهل بیت(علیهم السلام)
«فَاتَّقُوا اللّهَ، وَ سَلِّمُوا لَنا، وَ رُدُّو الاَْمْرَ إِلَیْنا، فَعَلَیْنَا الاِْصْدارُ، کَما کانَ مِنَّا الاِْیرادُ، وَ لا تَحاوَلُوا کَشْفَ ما غُطِّىَ عَنْکُمْ، وَ اجْعَلُوا قَصْدَکُمْ إِلَیْنا بِالْمَوَدَّةِ عَلَى السُّنَّةِ الْواضِحَةِ.»:
از خدا بترسید و تسلیم ما شوید و کارها را به ما واگذارید، بر ماست که شما را از سرچشمه، سیراب برگردانیم، چنان که بردن شما به سرچشمه از ما بود، در پى کشف آنچه از شما پوشیده شده نروید. مقصد خود را با دوستى ما بر اساس راهى که روشن است به طرف ما قرار دهید.
4- تحقّق حتمى حقّ
«أَبَى اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لِلْحَقِّ إِلاّ إِتْمامًا وَ لِلْباطِلِ إِلاّ زَهُوقًا، وَ هُوَ شاهِدٌ عَلَىَّ بِما أَذْکُرُهُ.»:
خداوند مقدّر فرموده است که حقّ به مرحله نهایى و کمال خود برسد و باطل از بین رود، و او بر آنچه بیان نمودم گواه است.
5- خلقت هدفدار و هدایت پایدار
«إِنَّ اللّهَ تَعالى لَمْ یَخْلُقِ الْخَلْقَ عَبَثًا وَ لا أَهْمَلَهُمْ سُدًى بَلْ خَلَقَهُمْ بِقُدْرَتِهِ وَ جَعَلَ لَهُمْ أَسْماعًا وَ أَبْصارًا وَ قُلُوبًا وَ أَلْبابًا ثُمَّ بَعَثَ إِلَیْهِمُ النَّبِیّینَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ مُبَشِّرینَ وَ مُنْذِرینَ، یَأْمُرُونَهُمْ بِطاعَتِهِ وَ یَنْهَوْنَهُمْ عَنْ مَعْصِیَتِهِ وَ یُعَرِّفُونَهُمْ ما جَهِلُوهُ مِنْ أَمْرِ خالِقِهِمْ وَ دینِهِمْ وَ أَنـْزَلَ عَلَیْهِمْ کِتابًا، وَ بَعَثَ إِلَیْهِمْ مَلائِکَةً یَأْتینَ بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ مَنْ بَعَثَهُمْ إِلَیْهِمْ بِالْفَضْلِ الَّذى جَعَلَهُ لَهُمْ عَلَیْهِمْ.»:
خداوند متعال، خلق را بیهوده نیافریده و آنان را مهمل نگذاشته است، بلکه آنان را به قدرتش آفریده و براى آنها گوش و چشم و دل و عقل قرار داده، آن گاه پیامبران را که مژده دهنده و ترساننده هستند به سویشان برانگیخت تا به طاعتش دستور دهند و از نافرمانىاش جلوگیرى فرمایند و آنچه را از امر خداوند و دینشان نمىدانند به آنها بفهمانند و بر آنان کتاب فرستاد و به سویشان فرشتگان برانگیخت تا آنها میان خدا و پیامبران ـ به واسطه تفضّلى که بر ایشان روا داشته ـ واسطه باشند.

                                       ادامه مطلب...